Sen Ölmedin Ki - Kenan Ersanım

[serci19tr]

Kar yağıyor üzerime
Çoktan bembeyaz oldu dağlar
Ayaklarım ıslak buz gibi
Eve de az kaldı zaten
Sobada yakacak ne odun kaldı nede kömür
Sen gittikten sonra bacada yıkıldı
Neyin tadı kaldı ki her şeyimi sen aldın
Kartopu oynadığımız sonra ağladığımız günler geliyor aklıma
Sensiz ne yaptığımı kim olduğumu bile hatırlamıyorum artık
Senin yokluğunda her şey anlamını yitiriyor
Sana verdiğim sözler aklıma geliyor hiç çıkmıyor ya hani
Ayrı kalınca hep konuşurduk telefonla
Şimdi ne değişti yine ayrıyız ama
Senin olduğun yere ne telefon nede ulaşmak mümkün
Sadece rüyalarımı süslüyorsun uyanıp gözlerimi açtığımda
Gözlerimden boşalan yaşlarla üşüyorum
Buz gibi yatağımda tekrar uyuyorum ama ne fayda
Seni görebilmek mümkün mü her uyuduğumda
Evdeki çiçeklerde olmasa çoktan basmıştım yaygarayı
Mahalleyi toplardım her gün başıma
Kimsede bakmıyor ya yüzüme
Duyuyorum üzülüyorlar delirdi adam diyorlar
Bilmiyorlar ki gerçeği bir tek sen biliyorsun
Hayat ne kadar dağıtsa da beni tek gerçeğim sensin
Seni düşünmeden nefes bile almıyorum
Kalbimi sorma arada bir tekliyor ama idare ediyor işte
Dün bir başka dokundu kanıma
Öyle bir ayaz vardı ki donmuş kalmışım sana şiir yazarken
Beş tane yazdım sen bilirsin hep altı kıta parmaklarım dondu
Özlemimi hasretimi sensizliğimi çaresizliğimi isyanımı yazarken
Hepsini yazamadım ağladım saatlerce
O kadar acıkmışım ki evde yiyecekte kalmadı paramda
Hayatımda hiç haram yemedim dilenmedim acından kim
Kim ölmüş derlerdi hep ben duymadım
Kimsede kalmadı etrafımda ne dost kaldı ne arkadaş
Senden başka kimim var her şeyim oldun benim
Duyuyor musun sevgilim sen ölmedin ki
Hep içimde yaşatıyorum seni sen ölmedin ki


Kenan Ersanım